Maak een afspraak
Print this page

Emiel Peeters

Emiel Peeters (1922-2008) was schoenmaker van Herk

In het huis van de schoenmaker aan de Hasseltsesteenweg hebben twee generaties Peeters geleefd. Vader Louis Peeters, afkomstig uit Halen (1897 - 1952), leert zijn beroep als schoenmaker bij de schoenhandel Swijsen op de Markt. Hij trouwt op 4 mei 1918 met Vanroye Maria Catharina (1897-1984). Hij vestigt zich aan de Hasseltsesteenweg.  Links in het huis is een café en rechts het schoenmakersatelier, “het werkhuis”. Louis Peeters heeft twee zonen en twee dochters. Emiel en zijn broer Paul zetten het werk van hun vader verder. 

Bij het uitbreken van de oorlog is Emiel 17 jaar. Op een bepaald ogenblik wordt hij 
opgevorderd om in Duitsland als werkplichtige 
te gaan werken.  Emiel verbergt zich bij Fille Walmagh aan de Stevoortweg.
Zijn omgeving weet dat hij zich daar verbergt. 

Emiel is een schoenmaker van de oude leest. Steevast gekleed in een lange donkerblauwe schort neemt hij de maat voor nieuwe schoenen. Men moet met de voeten op een stukje karton gaan staan en dan tekent hij de voetvorm af met een potlood. Voor kinderen is het een heel onwennig gevoel. Gans de voet wordt opgemeten. Daarna worden de schoenen gemaakt. Het is een drukke bedoening. Emiel werkt de hele dag. Geregeld komen klanten binnen om schoenen te brengen of af te halen. Als ze voortijdig komen, kijkt hij tussen de herstelde schoenen en stelt vast dat de gevraagde herstelling nog niet klaar is. De klanten moeten hun schoenen beschrijven. Namen worden er niet op gezet. 
Als hij zegt: “Ze zijn nog niet af”,  moeten ze terugkomen.

’s Zondags staan steevast frietjes op het menu. Dat zien en ruiken de klanten.
Men komt rechts opzij binnen: eerst het hek openen - een schril piepend geluid - dan links de keuken in en daarna rechts naar het atelier. 
Bij het binnenkomen sta je voor een toog met allerlei alaam en lederrestjes en een pot lijm met een ingebouwde borstel. Dit is een intrigerend beeld voor de klanten. Het is mooi om te zien hoe hij er mee werkt.  Midden in het atelier staan een kolenkachel en rechts een drietal stikmachines.  Dit zijn héél speciale machines. Het is een wondere wereld als men Emiel bezig ziet in de schemering. Een lamp werpt een geel licht op zijn werkende handen en reflecteert in het vensterglas. Achteraan tegen de muur staat een ingewikkelde machine met ronde borstels en schuurbanden. Het is een machine die indruk maakt bij het opstarten. De grote aandrijfriem moet juist liggen en de geluiden zijn verschillend naargelang hij freest of schuurt. Het is een hels en schrikwekkend lawaai. Emiel houdt dan geen rekening met de klanten en werkt ongestoord verder.
Als hij aan zijn toog, met de lijmpot,  nieuwe schoenen maakt en er komt iemand binnen, wordt het werk onmiddellijk opzij gelegd en afgedekt. Het leder wordt ook op deze toog versneden met een vlijmscherp en mysterieus mes en niemand mag zien hoe hij schoenen maakt. Dat is zijn beroepsgeheim. Alleen heel goede vrienden mogen toekijken. 

Het is een komen en gaan. In die tijd heeft een schoenmaker het erg druk. 
Als Emiel zelf schoenen nodig heeft, wordt daarvoor een hele nacht doorgewerkt en ’s morgens zijn ze klaar. Het zijn orthopedische schoenen. Emiel heeft een “knobbel” op zijn voet. Tijdens zijn leven heeft Emiel vele orthopedische schoenen gemaakt. “In gespecialiseerde zaken zijn die onbetaalbaar”, zegt hij.  
Overdag kan hij niet rustig werken, de klanten storen door steeds binnen te komen. ’s Avonds wordt dan druk doorgewerkt. 
Zoals alle ongehuwde middenstanders heeft Emiel ook klanten die een babbeltje komen slaan. Dat hoort bij het leven. Emiel is een fiere, bescheiden man. Emiel is verstandig en bezit veel levenswijsheid. Hiervoor wordt hij erg gewaardeerd. Een TV is er niet. Later wel. Hij luistert naar klassieke muziek... maar dat mag niemand weten. 
Hij gaat niet op reis.  Nu en dan leunt hij aan de straatkant tegen de gevel om van de zon te genieten. Dat is vakantie. “Meer hoeft niet”.
Hij heeft ook een auto gehad. ’s Zondagsnamiddag wordt met de familie uitgereden. Emiel is piekfijn gekleed, keurig glad geschoren, zijn haren strak gekamd, een mooie das en hoogglanzende schoenen. Hij gaat dan in de vitrines van schoenwinkels kijken. Hier haalt hij inspiratie voor zijn modellen. Dat is “zijn” school. 
Vanaf het moment dat hij op pensioen is, werkt Emiel gratis voor klanten die hij genegen is. 
Emiel voelt zich welstellend. Hij lijkt gelukkig. Hij heeft dezelfde uitstraling als zijn moeder. 
 

Jos Leemans
 

Dit artikel is verschenen in de Seniorenkrant van januari  februari  maart 2017

Stadhuis

Pikkeleerstraat 14 3540 Herk-de-Stad
Telefoonnummer
013 38 03 10
E-mailadres
Openingsuren
Vandaag
tot uur Op afspraak, buiten voor vuilzakken.
Morgen
tot uur Op afspraak, buiten voor vuilzakken.
Sluitingsdagen

OCMW

Dr. Vanweddingenlaan 21 3540 Herk-de-Stad
Telefoonnummer
013 78 09 40
E-mailadres
Openingsuren
Vandaag
tot uur Onze diensten werken op afspraak.
Morgen
tot uur Onze diensten werken op afspraak.
Sluitingsdagen

Nieuwsbrief

Schrijf je in voor één van onze nieuwsbrieven.