Grot van Lourdes

Op de hoek van de Amandinaweg met de Schoolstraat in Schakkebroek staat een Lourdesgrot. Sommige

Schakkebroekenaren denken dat de Heilige Amandina en de Schakkebroekenaren van toen aan de grot gingen bidden. Niets is minder waar. In brieven uit die tijd wordt het kapelletje tegen de boom, waar nu de huidige kerk staat en de Geladi kapel, aan de Smoldersstraat genoemd als plaats van gebed. Toenmalig pastoor Mathieu Heeser plaatste samen met deken Lamotte het beeld in de grot.

De grot in Schakkebroek en het Onze-Lieve-Vrouwebeeld van Lourdes werden op zondag 30 mei 1926 door deken Lamotte van Herk ingehuldigd. De verschijningen van de H. Maria in Lourdes dateren weliswaar van 1858 maar door de zaligverklaring van de latere Heilige Bernadette Soubirous in 1925 werd het nabouwen van een Lourdesgrot in veel tuinen in onze gewesten een hype.             Op zaterdagavond werd er met carbuur geschoten, een gebruik in vroegere jaren om verheugend nieuws aan te kondigen. De grot zelf werd versierd met bloemenslingers van groen, witte, roze en rode bloemknoppen. Verschillende vlaggen, waaronder de Belgische vlag werden opgehangen, vooral de blauw-witte Maria vlaggen vielen op.

Stoet

Op zondag zelf werd er om kwart voor vier een stoet gevormd vanuit de meisjesschool. Uit berichten van die tijd blijkt dat er meer volk kwam opdagen dan verwacht. Onderweg werd er door een paar honderd kinderstemmen “Te Lourdes op de Bergen” van Constant Verhulst gezongen. Vlaggetjes,

Venetiaanse lampjes, spreuken uit de Litanie van Maria en bloemstukken werden in stoet naar de grot gedragen.  Aangekomen bij de grot, plaatste deken Alfons Lamotte, de vorige pastoor van Schakkebroek, met de toenmalige pastoor Mathieu Heeser het beeld in de grot.  Het sermoen van deken Lamotte werd gewaardeerd. Kranten meldden dat hij dit deed met een waar redenaarstalent: Onze Lieve Vrouw wekt ons allen op en leidt ons naar haar Goddelijke zoon via de Eucharistie. Het feit dat er een massa volk kwam opdraven was voor hem een bewijs dat Schakkebroekenaren zich beschermd voelden door de Machtige Voorspreekster. Het geheel werd afgesloten door het opnieuw afschieten van carbuur, eerder een heidens gebruik.

Pastoor Mathieu Heeser

Mathieu Heeser, (°Bocholt 1871 - +Herk-de-Stad 1969) was leraar aan het seminarie van Saint-Roch (Ferrières) toen hij in 1923 pastoor Alfons Lamotte als tweede pastoor in Schakkebroek opvolgde.

‘t Nieuws der Week schrijft in zijn editie van 17 november 1923 dat de nieuwe herder op zondag 25 november zal ingehaald worden maar dat de slechte wegen het stoffelijk onmogelijk maken om de Heer Pastoor aan de dekenij te Herck-de-Stad af te halen. De inhaling van de nieuwe pastoor was volgens dezelfde lokale krant een der schoonste dagen welke men in het rustige Schakkebroek beleefd heeft. De versiering met sparren en bloemenslingers was rond de middag klaar. Denk daar nog de vlagjes, de opschriften rond de kerk van “Onbevlekte Vrouwe, steun, en bewaar altoos / Den tweeden herder van ‘t huis U opgericht”, boven de pastorij “Alles lache, juiche nu / Heil den tweeden Herder!” en de gezongen liedjes bij en je weet dat Schakkebroek er feestelijk moet uitgezien hebben. Om 14 uur werd de stoet gevormd op de speelplaats van de meisjesschool. De fanfare, de Oud-Strijders, de schuttersgilde en iedereen die wat naam had in Schakkebroek en Herk stapten mee op weg richting jongensschool waar de nieuwe pastoor werd opgehaald. Meester Jamaer verwelkomde de nieuwe pastoor aan de jongensschool, aan de kerk deed dat de heer Vangestel, voorzitter van de Kerkfabriek. Pastoor Lamotte, ondertussen gepromoveerd tot pastoor-deken van het dekenaat, stelde zijn opvolger officieel aan. Het geheel werd die namiddag voor de pastorij afgesloten met een gelegenheidslied en het Belgisch volkslied.

Kerk Schulen

Pastoor Heeser bleef tot 1930 in Schakkebroek en werd er door pastoor Martinus Hanssen opgevolgd. Zelf ging hij naar Schulen. Zonder twijfel was het bouwen van de nieuwe kerk in Schulen zijn opvallendste inbreng die hij in Herk nagelaten heeft. Hij zag in dat het geen zin had om de oude kerk nog eens te restaureren. Pastoor Heeser verzamelde voldoende geld om in 1938 een nieuwe kerk op drogere grond te bouwen. Hij bleef pastoor in Schulen tot 1950.  Daarna ging hij in de Hasseltse straat in Herk-de-Stad wonen. In zijn oude dagen was hij nog biechtvader en geestelijke raadsman. Hij stierf op Paasdag 6 april 1969 in het toenmalig hospitaal en werd er op het kerkhof begraven.