Zusters klooster Berbroek
Op de foto van links naar rechts zie je de vier zusters die in het klooster van Berbroek verbleven: Zuster Philomena, Moeder Amandina, Zuster Marie Clementine en Zuster Marie Celine
Zuster Philomena
Zuster Philomena werd geboren te Keerbergen op 16 augustus 1871 als Delphine Coremans. Ze trad in in het klooster op 16 mei 1893. Op 17 september 1938 werd ze in het bevolkingsregister van Berbroek ingeschreven. Zij kwam van Nijlen. Ze werd op 6 november 1947 uitgeschreven toen ze naar het klooster van Westmalle trok waar ze overleed op 2 oktober 1953. Zuster Philomena was in Berbroek verantwoordelijk voor het huishoudelijke werk dat ze deed van september 1938 tot november 1947. In het groot verlof van 1943 werd haar gouden kloosterjubileum gevierd in het klooster van Berbroek. Dit was gelijktijdig ook de eerste mis die in de kapel werd gecelebreerd.
Zuster Marie-Celine
Zuster Marie-Celine werd geboren te Lille op 14 november 1916 als Elisabeth Joanna Wouters. Ze trad in het klooster op 14 september 1933 en trad uit op 12 oktober 1949. Zij werd op 27 september 1938 in de bevolkingsregister van Berbroek ingeschreven. Zij kwam van Vorselaar. Ze werd uitgeschreven op 14 december 1944 toen ze naar Auderyken vertrok. In Berbroek gaf ze les aan het 3de, 4de en 5de leerjaar
Zuster Marie-Clementine
Zuster Marie-Clementine werd geboren te Vorselaar op 19 juli 1918 als Josephine Emma Martha Van den Broeck. Ze trad, samen met 53 andere meisjes, in 1933 in in het klooster van Vorselaar. Fien was de jongste en nam de kloosternaam Marie-Clementine aan. Zij werd op 27 september 1938 in het bevolkingsregister van Berbroek ingeschreven. Zij kwam van Vorselaar. Ze werd op 14 december 1948 uitgeschreven toen ze naar Boutersem werd overgeplaatst. Zuster Marie-Clementine startte in Berbroek de bewaarschool op en was tot in 1948 verantwoordelijk voor de kleuters. In Boutersem stond ze tot 1983, gedurende 38 jaar, in het kleuteronderwijs van de gemeenteschool. Toen ging ze met pensioen. In 1985 ging zij naar het klooster in Baal-Tremelo, later naar het klooster Blauwput te Kessel-lo. Bij een bezoek op 10 december 2007 in het klooster van Kessel-Lo, troffen we daar nog een zeer opgewekte en vriendelijke 89-jarige zuster aan. Ze bruiste nog van levenslust en maakte tussendoor een grap. Ze had nog vele goede herinneringen aan Berbroek. Onmiddellijk na het beëindigen van de normaalschool was ze naar Berbroek gekomen. Verschillende namen van toenmalige kleuters kende ze nog: José Peeters, Bernadette Forier, Denise Vos en Denise Vandikkelen… De kloostergemeenschap was in haar tijd in Berbroek nog een heel gesloten gemeenschap. Toch had ze een goed contact met de families Jules Forier, Emiel Ponet, de familie Vanwing en Vos-Vantilt. Meester Hendrickx, Meester Malcorps……
Andere anekdotes die ze zich nog herinnerde waren dat:
In de beginperiode van het klooster te Berbroek de regels zelfs in niet gesloten kloosters nogal streng waren. De zusters mochten zelf niet naar de winkel gaan. Daarvoor vroegen ze dan een leerling om de boodschappen in hun plaats te doen. Onder de aanmoediging van Anna Vantilt trok zuster Fien haar stoute schoenen aan en ging zelf naar de beenhouwer Vandenhoeck. Toen er moest afgerekend worden, zei de beenhouwersvrouw dat de zuster niet hoefde te betalen, ze kreeg de bestelling gratis omdat ze het had aangedurfd om zelf te komen naar de beenhouwerij. En zuster Fien haar reactie was: ‘ spijtig dat ik dat niet op voorhand wist, anders was de bestelling groter geweest’.
Toen ze in Boutersem kwam in 1948 had ze in haar kleuterklas 62 kinderen. Er kwam inspectie in haar klas en de inspecteur verliet heel snel haar klas en ging naar de directrice en zei ‘ Ge moet opletten dat je zuster Fien toch niet gek maakt’. Op te merken: de bewaarschool in Boutersem was een gemeenteschool en geen vrije school.
Over de oorlogsperiode (1940-1945) vertelde ze:
dat bij de mobilisatie in 1 klaslokaal gemobiliseerde soldaten verbleven.
dat de Duitsers bij hen steenkool kwamen vragen en dat deze Duitsers tegen haar zeiden dat ‘ Wij waren liever bij ons familie gebleven dan naar hier te komen, wij hebben deze oorlog niet gewild’.
na het terugtrekken van de Duitsers waren het de Engelsen die aan de zusters kwamen vragen om voor hen een eitje te bakken Op een dag vroeg een Engelse soldaat aan zuster Fien of ze geen kleurpotloden had. Zuster Fien gaf deze Engelsman waterverfjes en de Engelsman maakte voor haar een aquarel van Pius X al wist ze dat niet meer zeker. Ze was ook te weten gekomen dat een Engelsman thuis in Engeland een baby had. Ze maakte er een slaapzakje voor met de woorden ‘ Have a good sleep’. De collega zusters maakten haar de opmerking dat ze toch moest opletten met die soldaten zo familiair te benaderen, maar ze stond stevig in haar schoenen.
Moeder Amandina
Moeder Amandina werd geboren in Westmalle op 2 september 1883 als Maria Daems. Ze stierf in haar geboortedorp op 2 april 1961. Zij werd in het bevolkingsregister van Berbroek ingeschreven op 13 oktober 1938. Zij kwam van het klooster in Gooreinde. Ze werd op 26 augustus 1944 uitgeschreven toen ze naar het klooster van Westmalle vertrok. Van september 1938 tot augustus 1944 gaf ze in Berbroek les aan het 6de, 7de en 8ste leerjaar. Vanaf 1941 was ze schoolhoofd. Door haar ongeneeslijke oogziekte trad ze in 1944 af en werd ze door moeder Arnulfine opgevolgd. Weinig meer is er van haar gekend. De laatste zeven jaar van haar leven bracht ze door in het klooster Maria Rust van Westerlo. Na een kloosterleven van 62 jaar stierf ze op 2 april 1961 in een ouderdom van 77 jaar.
Tekst en foto's: Paul Vanwetswinkel
Archief: Paul Vanwetswinkel